Of Cosmic Dust – Εκ Της Κοσμικής Σκόνης (2000)

Still dressed

In the uniform of nowhere

You must reach out in time

For the long forgotten urge

To fly

Before the garbage trucks

Empty

The Children’s dreams

Into an orthopedics factory

And every soothing night

The old midwife

Takes all the children

Into her womb again

I feel the statues quiver

And fall dump

You must reach out in time

For the long forgotten urge

To fly

Before smog

Erases your relationship

With dolphins

Birds

And the mystery zone

Of talking shells

Before acid thoughts

Corrode

The random chromosomes

In the rain- cells of silence.

Written and translated by Andreas Pantazis

Φοράς ακόμη

Τη στολή του πουθενά

Πρέπει να προλάβεις

Την Αρχαία Παρόρμηση

Να πετάξεις

Πριν τα φορτηγά του Δήμου

Αδειάσουν

Τα όνειρα των παιδιών

Σε κάποιο εργοστάσιο ορθοπεδικής

Ένοιωσα τα’ αγάλματα

Να σωπαίνουν

Και να βουβαίνονται

Και κάθε απόκρυφη βραδιά

Η γριά μαμή

Ξαναβάζει τα παιδιά

Μέσα στην κοιλιά της

Πρέπει να προλάβεις

Την Αρχαία Παρόρμηση

Πριν το νέφος

Διαγράψει

Την σχέση σου

Με τα Δελφίνια,

Tα πουλιά

Και την μυστηριακή ζώνη

Των ομιλούντων κοχυλιών

Πριν

Οι τοξικές σκέψεις

Διαβρώσουν

Τα απρόσμενα χρωμοσώματα

Στα κύτταρα της σιωπής.